Video: Nicky Gijsbers

AFC CAFÉ

Lees hier de ervaringen van de deelnemers

AFC Café – 17 juni ’22 - door Stephanie van Duin

Een beetje spannend vind ik het altijd; voor het eerst in een groep met mensen die ik niet ken. Maar ik dacht, ik plons erin, ik was ook nieuwsgierig om met andere geadopteerden te zijn en ervaringen uit te wisselen.

Bij binnenkomst ervaarde ik een warm en gezellig ontvangst; de coaches waren de ruimte nog aan het inrichten, de drankjes koud aan het zetten wat foto’s aan het nemen van de knusse locatie in de werfkelders aan de Utrechtse grachten.

Het thema van deze AFC Café was ‘reizen’ en we zijn met elkaar in gesprek gegaan aan de hand van de begrippen ‘aankomen’ en ‘vertrekken’. Ik voelde direct veel weerstand bij ‘vertrekken’. Al op jonge leeftijd koppelde ik vertrekken aan afscheid nemen en het gevoel dat dat voor altijd is. Ik werd bij elk naderend afscheid onhandelbaar. Nu snap ik wat ik deed: ik wilde het afscheid minder pijnlijk maken door mezelf en de ander boos te maken.

Ergens aankomen is ook niet vanzelfsprekend en soms kun je je afvragen of je eigenlijk ooit wel echt helemaal bent aangekomen in Nederland. Bij velen van ons zit ook een diep verlangen naar de plek of diegene waarvan we, vaak nog voor we ons ervan bewust waren, afgesneden zijn, ‘hi~reath’ noemen ze dat in het Welsh. Zo kun je altijd blijven zwerven óf leren een plek te vinden in jezelf waar je thuiskomt, ongeacht waar je je bevindt op aarde.

Ik vond het erg dierbaar om met andere geadopteerden te zijn, de herkenning deed me goed en gaf een gevoel van veiligheid. Het was voor mij een fijne laagdrempelige manier om een duik te nemen in mijn gevoelsleven en bewustzijn rondom mijn adoptie.

Dank aan de AFC coaches voor de warme en ook luchtige organisatie en begeleiding!

​

------------------------------------------

​

AFC Café - okt 2021 - door Nicky 

​

Ik was eigenlijk op zoek naar iets wat ik kon geven of brengen voor andere geadopteerde maar nooit nagedacht over wat ik ervoor mezelf zou kunnen halen.

Omdat AFC café laagdrempelig is wilde ik dit een kans geven. Bij het voorstel rondje kwam ik er al achter hoe moeilijk het voor mijzelf is om me voor te stellen met een inleiding uit welk land of uit welk 'Nest' ik kom. Wat zijn mijn roots? Als volwassen heb ik niet meer zo vaak hoeven te vertellen wie mijn ouders zijn. Hierdoor heb ik jaren niet hoeven praten over mijn eigen verhaal. Aan de buitenkant zie je niet  dat ik een pleegkind was. Ik ben in mijn leven wel tegen dingen aangelopen zoals dat ik vaak het gevoel heb gehad er niet bij te horen in bepaalde groepen, dacht dat dit een persoonlijk dingetje van mij was.

Ik heb nooit geweten dat heel veel geadopteerde of fostered dit hebben. Er kwam bij mij zoveel herkenning en erkenning in het AFC café en dat in 2 uur online met andere geadopteerde en fostered praten. Het praten met geadopteerde en over onderwerpen die deze groep aangaat is echt heel waardevol ik zou dit elk pleegkind of geadopteerde  gunnen. 

Het heeft me persoonlijk  nu al veel gebracht. Ook omdat ik het verteld heb aan een aantal naaste van mij, wat het met me deed en hoe het me raakte. Hierdoor kreeg ik ook ineens erkenning van mensen uit mijn eigen omgeving. 

​

​

Na de zomer start het café weer. Let op, aanmelden is nog niet mogelijk. Hou de site in de gaten.

​